‘O, het is geen Jansje….’ Lisette Groeneveld uit Gerkesklooster hoort het regelmatig als ze koeienliefhebbers vertelt over de oudste en meest bijzondere koe uit haar stal.

FILMPJE

De duurzame Jansjes van de familie Groeneveld, destijds nog boerend in Tolbert, kregen een jaar of tien landelijke bekendheid toen Jansje 103 op 22-jarige leeftijd werd gehuldigd als oudste koe van Nederland. Op dat moment had ze 176.000 kg melk geproduceerd. En omdat ook haar moeder, grootmoeder en een dochter honderdtonner werden, maakte ze deel uit van een unieke reeks van vier generaties honderdtonners op rij.

Maar nee, de duurzame Dieuw 95 is geen Jansje. Of eigenlijk toch wel een beetje. ‘Een stier uit de Jansjes, met de naam White Glory, is als proefstier ingezet’, vertelt Lisette. ‘We kregen zelf helaas geen vaarsjes van deze stier maar van collega’s Wim en José de Boer konden we twee kalfjes kopen. Eén daarvan was Dieuw 92, de moeder van sterkoe Dieuw 95’, legt ze uit.

Kleine eigenzinnige productietopper

Dieuw 95 is inmiddels ruim 15 jaar oud en werd onlangs ingeschreven met 85 punten voor algemeen voorkomen. Met een levensproductie van ruim 130.000 kg melk met 4,32% vet en 3,41% eiwit werd ze eerder ook al honderdtonner en tientonner. ‘Ze is een eigenzinnige koe die helemaal haar eigen gang gaat’, vertelt Lisette over de dochter van de Italiaanse stier Active. ‘Ze is klein en compact maar sterk gebouwd en ze was vaak de productietopper van de stal.’

In de stal van de familie Groeneveld -Lisette runt het bedrijf met 95 melkkoeien met haar moeder Marian en man Arjan- lopen vier dochters van de sterkoe. De oudste is tien jaar, de jongste een paar maanden oud. ‘Dieuw 95 kalfde op 15-jarige leeftijd nog voor de elfde keer’, vertelt de veehouder. ‘Ze geeft nu al weer 33  g melk per dag en redt zich nog prima in de koppel. Misschien ga ik proberen haar nog een keer drachtig te laten worden maar voorlopig moet ze eerst maar weer wat gaan groeien. Ze is de laatste tijd wel wat conditie verloren.’

Drie certificaten in drie jaar

Dieuw 95 werd geboren in het Groningse Tolbert maar loopt nu in het Friese Gerkesklooster. ‘Drie jaar geleden hebben we ons bedrijf verplaatst vanwege natuurontwikkeling’, vertelt Lisette. ‘Mijn vader Leen was nog geregeld op het nieuwe bedrijf aanwezig maar heeft er niet lang van kunnen genieten. Hij is anderhalf jaar geleden plotseling overleden. Wat zou hij trots zijn geweest op de prestaties van deze bijzondere koe….’,

De veehoudster herinnert zich nog wat ze tegen haar vader zei toen de koeien naar Gerkesklooster waren verhuisd. ‘Ik wilde proberen om hier ieder jaar een koe een predicaat te laten halen.’ Hij moest glimlachen en verklaarde dat, dat een hele prestatie zou zijn. ‘Maar we boeren hier nu ruim drie jaar’, rekent Lisette terug. ‘En er hangen al vijf certificaten aan de muur.’

Op drie van deze certificaten staat de naam Dieuw 95. Ze werd in Gerkesklooster tientonner, sterkoe 2 en sterkoe 3. Lisette vermoedt dat de reactie van haar vader opnieuw een glimlach zou zijn. En ze denk dat ze ook wel weet wat hij zou zeggen. Zoiets als: ‘Jij donder, het is je toch gelukt…..’