‘Een koe die zich op haar hoge leeftijd nog gemakkelijk handhaaft in het koppel en ons altijd weer versteld deed staan met haar productie.’ Met deze woorden omschrijft Douwe Elgersma uit het Friese Easterwierrum Matsje 424, een dochter van Olympic, die onlangs op 15-jarige leeftijd werd ingeschreven met 86 punten en daarmee het predicaat Sterkoe 3 verdiende.
Matsje was over tien afgesloten lijsten goed voor een gemiddelde lactatiewaarde van 114 en presteert ook als oudere koe nog royaal boven het bedrijfsgemiddelde. Tot nu toe produceerde ze in haar leven al ruim 140.000 kg melk met niet minder dan 4,87% vet en 3,81% eiwit, goed voor 12.176 kg vet en eiwit. Daarmee behoort ze voor levensproductie, uitgedrukt in kilogrammen vet en eiwit, tot de tien hoogste nog in leven zijnde koeien van Nederland.
Geen voorkeursbehandeling
Elgersma heeft samen met Nely van der Hem een bedrijf met in totaal ongeveer 150 koeien op twee locaties in Spannum en Easterwierrum. Matsje loopt op de boerderij in Spannum, waar ze beslist geen voorkeursbehandeling krijgt. ‘Na het afkalven blijven de koeien een paar dagen in het strohok, maar daarna moeten ze zich kunnen redden in het koppel. Dat geldt voor al onze koeien en dus ook voor deze sterkoe. We hebben haar beslist niet vertroeteld om haar zover te krijgen’, benadrukt Douwe.
Gras
De koeien op het Friese bedrijf moeten het doen op gras. ‘Soms kopen we wat mais aan, maar dit jaar hebben we graskuil genoeg en vullen we die alleen aan met perspulp en krachtvoer’, vertelt de veehouder. ‘Het relatief eenvoudige rantsoen vraagt best wat van de koeien, maar Matsje 424 heeft altijd probleemloos geproduceerd. Ook nu geeft ze, een maand na afkalven, alweer 42 liter. We geven haar nu even rustig de tijd, maar we gaan zeker proberen om haar nog een keer drachtig te krijgen. Toen de inspecteur de koe inschreef, maakte hij de opmerking dat ze nog wel een paar jaar meekan, zoals ze er nu voor staat. En dat ben ik helemaal met hem eens.’
Voorlopig geen afscheid
Met de nafok van hun Sterkoe 3 hebben de veehouders niet veel geluk gehad. Een vierdekalfsdochter van een eigen stier doet het goed, maar kan niet tippen aan haar moeder. ‘Haar elfde kalfje is een vaarskalf van Delta Trevor’, vertelt Douwe. ‘Dat hebben we nog. We laten van alle kalveren genoomfokwaarden bepalen, maar met een vijftienjarige moeder zullen die voor dit kalf niet tot de hoogste behoren’, verwacht hij. ‘Eigenlijk zouden we haar dus weg moeten doen. Maar ik denk dat ze mag blijven. Het gaat me te veel aan het hart om afscheid te nemen van een kalfje met een moeder die zo’n bijzondere prestatie heeft geleverd.’
Leave a Reply