Het was een mooi kalfje, dat wel. Maar echt opvallen deed ze ook niet. Toch zag Willy Moutton uit het Vlaamse Torhout wel wat in de naam ‘Everlasting Love’ toen op zijn bedrijf op 14 juli 2009 een vuurrood vaarskalfje van de stier Delta Scottish werd geboren. ‘

FILMPJE

Achteraf blijkt deze naam precies bij haar te passen. Ze is inmiddels vijftien jaar oud en heeft ons veel gebracht’, verklaart de veehouder. Het predictaat honderdtonner en tientonner had ze al achter haar naam en toen ze onlangs met 89 punten werd ingeschreven kwam daar de eretitel ‘sterkoe 3’ nog bij.

Glanzend zonder scheren

Liefhebbers van prijskampen zullen zich de opvallende rode showdiva vast nog herinneren. Ze straalde als ze in de keuringsring kwam en daarmee veroverde Everlasting Love vele harten. In de prijzenkast in Torhout prijken diverse bekers van regionale fokdagen met als hoogtepunt het reservekampioenschap bij de ouder koeien op Agriflanders in 2015.  ‘Everlasting Love was de eerste jaren zeker geen gemakkelijke koe om te leiden, daarvoor heeft ze te veel een eigen wil’, herinnert de veehouder zich. ‘Maar ze maakte altijd indruk met haar lengte, inhoud en kracht, haar fraai beaderde en vast aangehechte uier en haar sterke beenwerk. Iedereen zag de koe graag, ook al omdat ze altijd glansde en kort in het haar had. Ik hoefde haar eigenlijk nooit te scheren’, verklaart hij.

Enkel vreten en herkauwen

Willy Moutton en zijn vrouw Griet Sierens beleefden niet alleen in de prijskampring maar ook thuis veel plezier aan ‘Everlasting Love’. In haar eigen vertrouwde omgeving was de keuringsdiva altijd een gemakkelijke en probleemloze koe om mee te werken. En dankzij haar hoge gehaltes werd ze ook een geliefde productiekoe. ‘Ze doet alles in haar eigen tempo maar verlummelt haar tijd niet’, verklaart de veehouder. ‘Ze is de hele dag alleen maar aan het vreten of herkauwen.’

Everlasting Love realiseerde een levensproductie van ruim 122.000 kg melk met 5,01% vet en 3,84% eiwit. Daarbij zal het wel blijven, al is de 15-jarige nog lang niet versleten. ‘Ze was drachtig maar kwam later in lactatie toch terug’, vertelt haar verzorger. Inmiddels staat de sterkoe droog en geniet ze in een eigen weitje van haar pensioen. ‘Ondertussen proberen we haar wel wat te laten afvallen. Ik heb haar de laatste maanden wat te veel verwend met extra brok’, bekent de veehouder. ‘Ik zie haar gewoon te graag….’