Totdat ze bijna 100 ton melk had geproduceerd was nummer 9800 een anonieme koe in de 100-koppige veestapel van Stefan en Margriet Pareyn uit het Vlaamse Gerdingen. ‘Ze mankeerde nooit iets en deed onopvallend haar werk’, vertelt de veehouder. ‘Maar ze is een karakterkoe, een doorzetter die niet snel opgeeft’, typeert hij de dochter van de stier Climax. Schijnbaar moeiteloos haalde ze de predicaten honderdtonner en tientonner binnen.

FILMPJE

Onlangs kwam daar het exclusieve predicaat sterkoe 3 bij toen ze op 15-jarige leeftijd werd ingeschreven met 86 punten voor algemeen voorkomen met 85 punten voor uier en 87 punten voor beenwerk. Haar levensproductie bedraagt inmiddels bijna 130.000 kg melk met 4,41% vet en 3,85% eiwit. En over negen lactaties realiseerde ze een gemiddelde lactatiewaarde van 114. ‘Als je niet beter zou weten zou je niet geloven dat 9800 al vijftien jaar oud is’, stelt haar eigenaar vast. ‘Ze is ijzersterk en nog heel goed in conditie.’

Pareyn roemt de intelligentie van de sterkoe. ‘In de wachtruimte voor de melkstal is een klein hoekje waar het opdrijfhek niet komt. Daar gaat ze iedere melkbeurt rustig staan wachten tot het laatste rondje. Dan loopt ze uit zichzelf als allerlaatste de melkstal in zodat ze niet staat opgesloten tussen andere koeien’, vertelt hij. ‘Zo blijft ze altijd slim uit de drukte. Ze is graag op zichzelf’, stelt hij vast.

Nakomelingen van 9800 heeft de veehouder helaas niet. ‘We insemineren de koeien maximaal twee keer met sperma van een holsteinstier, daarna proberen we het met goed bevruchtend Belgisch witblauw mengsperma. Omdat 9800 regelmatig meerder inseminaties nodig had en van holsteinvaders enkel stierkalveren bracht, hebben we nooit een vaarskalfje van haar kunnen aanhouden.’

Nadat ze in september 2022 voor de laatste keer had gekalfd heeft Pareyn de kersverse sterkoe bewust niet meer geïnsemineerd. ‘Ik wilde er alles aan doen om haar de kans te geven de 10.000 kg vet en eiwit vol te maken. Hoewel ze er nog prima voor staat, vond ik nog een keer kalven een risico’, legt de veehouder uit. Niettemin was de oude koe klokslag om de drie weken op zondagavond tochtig, wat ze liet weten door luid te loeien. Na het passeren van de mijlpaal van tien ton besloot Pareyn alsnog een poging te doen haar drachtig te maken. Drachtig worden ging ook deze keer niet vanzelf. ‘Maar toen ik op drie weken na insemineren op zondagavond niets hoorde wist ik dat het was gelukt.’