Ondernemer houdt graag zelf regie

Met een strategie van defensief afwachten heeft de ondernemende melkveehouder Fons Kersten niet zo veel. Liever neemt hij zelf de touwtjes in handen, al houdt dat risico’s in. Deze instelling neemt hij ook mee naar de raad van commissarissen van CRV. ‘Sterke coöperaties zijn voor de melkveehouderij van levensbelang. We moeten het lef hebben om te blijven investeren in innovatie’, vindt hij.

De setting voor het interview is aan alle kanten wat onwennig. Omdat het noodgedwongen telefonisch plaatsvindt, maar meer nog omdat melkveehouder Fons Kersten het voert vanaf een stille boerderij. Normaal gesproken gonst het op een doordeweekse dinsdag van de activiteiten in de vergaderaccommodatie die hij samen met zijn vrouw Yvonne exploiteert. Maar ook hier zijn alle bijeenkomsten geannuleerd. 
En bijna net zo stil is het sinds enkele weken in de stallen van hoeve Rosa. Slechts een koppel jongvee herinnert nog aan de tijd dat op het volledig geauto-matiseerde bedrijf twee miljoen kilo melk per jaar werd geproduceerd. De koeien lopen inmiddels twaalf kilometer verderop in Velden, op het nieuwe bedrijf Brosa vof, dat Fons en Yvonne Kersten samen met de familie Van Lipzig exploiteren. Het jongvee verhuist daar binnenkort naartoe.

Niet met de hakken in het zand

‘We boerden hier tegen een groot bedrijventerrein aan en al zeker tien jaar lagen er plannen om ook op onze grond hallen te bouwen’, legt Kersten uit. ‘We hebben ons door deze onzekerheid overigens nooit laten leiden en zijn altijd doorgegaan met de ontwikkeling van het bedrijf. Zo bouwden we in 2008 nog een nieuwe melkveestal’, vertelt hij. In de crisisjaren stonden de bouwplannen van het bedrijventerrein lange tijd in de ijskast, maar vier jaar geleden klopten de projectontwikkelaars toch aan de deur. ‘Dan kun je twee dingen doen’, schetst de ondernemer de afweging waar hij op dat moment voor stond. ‘Je kunt de hakken in het zand zetten en het op een onteigeningsprocedure laten aankomen. Dat kost je enerzijds jarenlang veel negatieve energie en anderzijds heb je de uitkomst niet meer zelf in de hand. Maar je kunt de situatie ook accepteren, in onderhandeling gaan en kijken hoe je er voor het bedrijf en voor jezelf het beste uit kunt halen. Dan kun je in ieder geval weer vooruit kijken. Ik hou graag zelf de regie en wij hebben dan ook voor het laatste gekozen’, verklaart hij.

Oplossing in samenwerking

‘In de samenwerking met de familie Van Lipzig hebben we een mooie oplossing gevonden. We kenden elkaar al jaren en samenwerking bood de mogelijkheid om beide familiebedrijven te versterken’, legt de ondernemer uit. ‘We hebben de veestapels samengevoegd en op het bedrijf in Velden worden straks 400 koeien gemolken en 250 stuks jongvee gehouden. Mark van Lipzig heeft hier de dagelijkse leiding, terwijl zijn vrouw Ineke de zelfzuiveltak exploiteert’, vertelt Kersten. Hij is sinds 1 januari van dit jaar vennoot in beide ondernemingen, maar blijft wonen op de oude locatie, waar hij samen met Yvonne ook de vergaderaccommodatie blijft exploiteren en nog wil uitbreiden. Daarnaast is Kersten een aantal dagen in de week bestuurlijk actief, niet alleen voor CRV, maar ook voor AB Werkt Zuid-Nederland

‘CRV krijgt meer en meer te maken met ondernemers die zakelijker kijken naar de coöperatie’

Sterke coöperaties van levensbelang

‘Sterke coöperaties zijn voor de Nederlandse en Vlaamse melkveehouderij van levensbelang. Ze zetten de trend in de markt en zorgen voor maximale zekerheid en continuïteit’, geeft de commissaris aan. ‘Ik hoor collega-veehouders nog wel eens zeg-gen dat het ze weinig uitmaakt of ze zaken doen met een coöperatieve of met een particuliere partij. Maar dan onderschatten ze het belang dat ze als boer hebben bij bedrijven waar ze zelf zeggenschap over hebben’, vindt hij. ‘De coöperatieve veeverbetering moet blijven zorgen voor continuïteit in het leveren van het juiste product voor de juiste prijs. Om dit waar te maken moet CRV blijven investeren in innovatie.’Met acht jaar ervaring is de vijftigjarige Kersten inmiddels een van de oudgedienden in de raad van commissarissen. De aankoop van een ‘startup’ die een hele nieuwe techniek ontwikkelt voor het seksen van sperma, noemt hij als een van de hoogtepunten uit deze periode. ‘Zeker, daarin investeren we geld en daarmee nemen we best een risico’, erkent de commissaris. ‘Maar de mogelijkheid om in zo’n techniek te stappen krijg je maar één keer. Als je die laat lopen, ben je de regie kwijt en moet je maar afwachten wat anderen ermee gaan doen. Deze investering biedt ons de kans om dat geld in de toekomst in boerenhanden te houden’, verklaart hij.

Nieuwe ondernemers, andere wensen

Een lege agenda, een telefonisch interview en stille vergaderruimtes. De gevolgen van de corona-uitbraak raken ook Fons Kersten direct in zijn dagelijks leven. De gevolgen voor CRV laten zich volgens hem nu nog moeilijk duiden. ‘De coöperatie heeft een goede solvabiliteit. We kunnen een tikje hebben’, stelt hij geruststellend. ‘Maar CRV staat hoe dan ook voor een uitdaging’, benadrukt de commissaris. ‘De komende jaren zullen duizenden veehouders stoppen. De schaalvergroting neemt verder toe en we krijgen meer en meer te maken met ondernemers die nog zakelijker naar de coöperatie kijken. Ook voor hen moet CRV een goede gesprekspartner blijven’, vindt Kersten. ‘We hebben nu prachtige producten met veel toegevoegde waarde. Maar het verhaal erachter is soms best ingewikkeld en wordt niet door iedereen begrepen. De nieuwe generatie ondernemers vraagt vaker om een simpel product tegen een concurrerende prijs. Dat vereist een omslag in denken binnen het bedrijf’, beseft hij. ‘Maar het is ook een uitdaging waar ik in mijn laatste twee jaar als commissaris nog graag een steentje aan bijdraag.’