Gedreven coöperatieman blijft vernieuwen

Peter Broeckx beleeft bijeenkomsten van de CRV-ledenraad nog altijd als hoogtepunten. ‘Ik ben trots op de openheid waarmee we met elkaar kunnen discussiëren’, vertelt de voorzitter van de coöperatie in de woonkeuken van zijn boerderij in Dessel. ‘Goede bestuurders hebben de moed om te blijven vernieuwen.’

‘Deze oortjes zijn een uitkomst’, verklaart Peter Broeckx als hij zich tijdens het gesprek even moet terugtrekken voor een telefoontje met de directie van CRV. ‘Ze zitten vast in mijn oren en ik hoef niet bang te zijn dat ze in de mestkelder verdwijnen. Zo hou ik altijd mijn handen vrij en kan ik bellen en werken tegelijk’, legt hij uit. Het voorzitterschap van de raad van commissarissen van CRV is een fulltime baan. Maar zo wil de melkveehouder in hart en nieren er niet naar kijken. Voor Broeckx is het besturen van de coöperatie nauw verweven met het leven en werken op de boerderij in het Vlaamse Dessel. Hij melkt er samen met zijn vrouw Marie-An een 85-tal koeien.

Altijd zelf voeren

‘Het stalwerk in de ochtend kunnen we bijna altijd samen doen door vroeg te beginnen. In de namiddag lukt dat niet altijd. Het komt dan regelmatig voor dat ik ’s avonds nog laat aan het werk moet’, vertelt Peter, die onder andere vrijwel altijd zelf insemineert en voert. ‘Soms voer ik voor een halve dag, soms voor anderhalve dag. En we voeren alle koeien in één groep een eenvoudig rantsoen. Dat is misschien niet optimaal, maar onze koeien produceren evengoed 10.000 kilo melk met 3,79% eiwit’, relativeert de veehouder de keuze voor een simpele bedrijfsvoering.

Werk behapbaar houden

Om het werk behapbaar te houden deden Peter en Marie-An afgelopen jaar een stapje terug in de bedrijfsontwikkeling. ‘We molken 120 koeien in een 2 x 4 open-tandem-melkstal. Met 85 koeien is het allemaal gemakkelijker te doen’, ervaart de veehouder. De beslissing om het aantal koeien te verminderen is voor een belangrijk deel ingegeven door het feit dat er geen zicht is op een opvolger. ‘Onze zoon Tor doet in zijn vrije tijd al het landwerk, maar heeft niet de ambitie om het bedrijf voort te zetten. Onze zoon Stig had dit wel’, vertelt Broeckx en brengt daarmee het gesprek op een zware periode, waarin hij ook even overwoog het voorzitterschap neer te leggen.
Profwielrenner Stig Broeckx was een veelbelovend talent toen hij ruim drie jaar geleden na een zwaar ongeval in coma raakte. Met veel wilskracht revalideert Stig op miraculeuze wijze. Maar de val zette de toekomst op zijn kop.

‘Om te kunnen blijven investeren is verdere groei noodzakelijk’

Van West-Vlaanderen tot Oost-Groningen

Broeckx is nu bijna vijf jaar voorzitter van CRV en geniet nog altijd van zijn rol als aanvoerder van de coöperatie. ‘De bijeenkomsten van de ledenraad beleef ik als hoogtepunten. Ik ben na zo’n dag vergaderen doodmoe, maar de discussies – die soms pittig, maar altijd open en respectvol zijn – geven me ook veel inspiratie’, vertelt hij.
‘Vanaf mijn positie kan ik de zaal overzien en het is mooi om te bekijken hoe veehouders vanuit alle windstreken binnenkomen en samensmelten tot één groep. De Oost-Groningers en West-Vlamingen zullen elkaar misschien niet altijd goed verstaan. Maar met respect voor de verschillende achtergronden trekken ze wel als collega’s met een gezamenlijk belang met elkaar op’, stelt Peter vast.
Onvermijdelijk komt het gesprek ook op de stikstofcrisis in Nederland. Broeckx volgt de ontwikkelingen vanaf de zijlijn. Als coöperatieman in hart en nieren is hij bezorgd over de versnippering in de belangenbehartiging en de ruimte die dit politieke partijen geeft om hun eigen agenda te volgen. ‘We moeten accepteren dat CRV weinig invloed heeft op het aantal koeien in Nederland’, stelt hij nuchter vast. ‘Maar we moeten wel waakzaam zijn en anticiperen op veranderingen. Op dit moment is het verstandig om scherp te letten op de uitgaven.’

Investeren voor lange termijn

‘De coöperatie is bij uitstek een ondernemingsvorm die is gericht op continuïteit voor de lange termijn’, vervolgt de voorzitter zijn betoog. ‘Dit betekent dat bestuurders de moed moeten hebben om tijdig de bakens te verzetten. De coöperaties in de veeverbetering die dat niet hebben gedaan, zijn verdwenen, of hebben het erg moeilijk’, stelt hij vast.
‘We mogen trots zijn op de positie die CRV nu heeft’, vindt hij. ‘De integratie van melkcontrole, stamboekregistratie en fokkerij wordt vanuit het buitenland met jaloezie bekeken. En omdat bestuurders in het verleden de moed hebben gehad om te investeren in onderzoek naar bijvoorbeeld merkerselectie, hebben we deze techniek nu in eigen hand’, verklaart de veehouder. ‘We blijven een groot deel van de omzet investeren in ontwikkelingen waarmee we voor de lange termijn de positie van de coöperatie versterken. Denk bijvoorbeeld aan het meten van voerefficiëntie.’

CRV niet het eeuwige leven

Het klinkt in eerste instantie vreemd uit de mond van iemand die CRV beschouwt als zijn kindje – Peter Broeckx was als voorzitter van VRV nauw betrokken bij de fusie met CR Delta – maar Broeckx is ervan overtuigd dat CRV in de huidige vorm niet het eeuwige leven heeft. ‘Nu al zijn inkomsten uit het buitenland goed voor zo’n veertig procent van de omzet. Maar om te kunnen blijven investeren in vernieuwing is verdere groei noodzakelijk. Het is een publiek geheim dat we voortdurend om ons heen kijken naar mogelijkheden om de coöperatieve samenwerking internationaal te versterken’, vertelt hij. ‘Dat lijkt misschien vooruitstrevend, maar het is eigenlijk niet meer dan een logische stap in de ontwikkeling die de coöperatie veeverbetering in Nederland en Vlaanderen in de afgelopen 150 jaar heeft doorgemaakt.’