‘Het had weinig gescheeld of ze was er niet meer geweest’, vertelt Hilde Van Moer over de roodbonte Fabiandochter Editte die onlangs het predicaat sterkoe mocht ontvangen. ‘In haar vijfde lijst konden we haar moeilijk drachtig krijgen en mijn man had al besloten dat ze weg zou gaan. Maar ik wist hem ervan te overtuigen om het nog één keer te proberen.

Ik zie deze koe graag’, geeft de veehoudster aan. ‘Ze heeft een fijn karakter en is niet heel groot, maar heeft wel veel inhoud en breedte in de voorhand. Daarbij heeft ze een heel goede uier en sterke benen.’

Zweeds bloed

Samen met haar man Marc De Bock en vier kinderen heeft Van Moer in Bruggenhout de zorg over een veestapel van 95 koeien, die een mix is van verschillende rassen. Zo voert Editte via moedersvader Peterslund een kwart Zweeds-roodbontbloed. ‘We streven niet naar de allerhoogste melkproductie, maar wel naar langleefbare koeien met een hoge levensproductie van vet en eiwit’, legt de veehoudster uit.

Oude koe zonder problemen

Editte werd op elfjarige leeftijd opnieuw ingeschreven met 85 punten voor algemeen voorkomen, waaronder 85 punten voor uier en 88 voor benen. Daarbij behaalde ze over zeven afgesloten lijsten een gemiddelde lactatiewaarde van 108 en een levensproductie van 87.000 kg melk met 4,79% vet en 3,66% eiwit. ‘Waarschijnlijk is ze weer drachtig’, vertelt Van Moer. ‘We willen deze koe niet kwijt. Het is een oude koe zonder problemen. Zo zien we ze graag.’

Wilt u meer informatie over sterkoeien, klik hier.